Jeśli pacjent leczony insuliną krótko po posiłku, tj. w 1-2 godziny po nim, odczuwa hipoglikemię to może to być związane z gastropatią cukrzycową.  Zwykle gdy występują niedocukrzenia to zastanawiamy się czy nie podano zbyt dużej dawki insuliny, czy nie pominięto posiłku, czy nie wykonany został nieplanowany wysiłek fizyczny i jeśli żadne z nich nie miały miejsca to wystąpienie niedocukrzenia pozostaje zagadką. Warto wtedy pomyśleć o gastropatii cukrzycowej.

Gastropatia  cukrzycowa oznacza zaburzenie opróżniania żołądka, występujące w przebiegu cukrzycy. Mówiąc obrazowo spożyty pokarm zalega przez dłuższy (bliżej nieokreślony) czas w żołądku a następnie przedostaje się do jelit. U osób zdrowych nie obserwuje się tego zalegania tylko pokarm trafia do jelit w krótkim czasie po spożyciu.

Takie opóźnione przechodzenie pokarmu do jelit sprawia, że przyjęta przed posiłkiem insulina zaczyna już działać w momencie kiedy nie nastąpił jeszcze wzrost stężenia glukozy we krwi spowodowany opóźnionym wchłanianiem pokarmów i wtedy może wystąpić niedocukrzenie.  Gastropatia jest częstym powikłaniem cukrzycy- szacuje się, że może występować nawet u 25-55% osób chorych na cukrzycę typu 1 i u 30 % osób chorych na cukrzycę typu 2.

Najczęstszymi objawami jest uczucie pełności w żołądku, cofanie się pokarmu z żołądka do przełyku, zgaga, nudności, wymioty. Schorzenie to jednak w ok. 25 % przypadków może nie dawać żadnych objawów ze strony przewodu pokarmowego.

Żeby uniknąć niedocukrzeń u osób z gastropatią cukrzycową, które leczone są insuliną warto przyjąć insulinę po posiłku jeśli jest to insulina analogowa lub zastąpić insulinę analogową insuliną ludzką, która zaczyna działać wolniej co zmniejszy ryzyko wystąpienia niedocukrzeń w krótkim czasie po spożyciu posiłku.